ارزیابی و تحلیل تناسب زمین برای توسعه شهری با استفاده از مدل ahp (نمونه موردی:شهر سنندج)

تحلیل و ارزیابی تناسب زمین برای توسعه ی کالبدی شهرها از مهمترین مسائل در برنامه ریزی شهری می باشد. در شرایطی که در اغلب شهرها توسعه ی کالبدی روندی سریع و فزآینده دارد شناخت و مکانیابی اراضی مناسب برای توسعه ی کالبدی شهرها بسیار ضروری می باشد. تحلیل تناسب زمین برای توسعه ی شهرها فرآیندی است که به ارزیابی همزمان چندین معیار مختلف نیاز دارد. در این پژوهش برای تعیین محل های مناسب جهت توسعه شهری، فاکتورهای مختلفی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته اند. همچنین به منظور ارزیابی و تحلیل تناسب زمین برای توسعه شهری، مدل ahp در محیط gis برای شهر سنندج مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است و به منظور شناسایی اراضی مناسب برای توسعه کالبدی شهر، ابتدا وضعیت موجود شهر و گونه شناسی فیزیکی آن مورد بررسی قرار گرفته است. در مرحله بعد، پس از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز و با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در نرم افزار arc gis ?.? و پس از طی مراحل مختلف شامل ورود متغییرها و معیارها، تهیه ی لایه های اطلاعاتی جدید، طبقه بندی و ارزش گذاری متغییرها و لایه های اطلاعاتی و ترکیب این لایه ها، مکان های مناسب برای توسعه آتی شهر مشخص شده است. متغییرهای در نظر گرفته شده برای تعیین اراضی مناسب برای توسعه آتی شهر شامل، شیب، جهت شیب، قابلیت و کاربری اراضی، فاصله از رودخانه، فاصله از شبکه ارتباطی، فاصله از گسل، فاصله از نقاط روستایی می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که توسعه ی شهر سنندج به سمت نایسر و اغلب محله های شهرک بهاران، مکان های مناسبی به لحاظ توسعه شهری نبوده و مستلزم هزینه ی زیادی جهت توسعه شهری شده اند و اغلب بر روی زمین های کشاورزی با ارزش بالا قرار گرفته اند. مناطق مناسب جهت توسعه شهری بر اساس اولویت به سمت غرب و شمال غرب شهرک 5آذر شهر سنندج، قسمت غرب و جنوب غرب روستای حسن آباد، شمال شرق موقعیت فعلی سنندج حدفاصل روستای ننله و شهر سنندج، در کلاس کاملاً مناسب جهت توسعه شهر سنندج واقع شده اند.